Brak miłości w rodzinie

Kiedy dwoje dorosłych osób zakochuje się w sobie i po pewnym czasie pragną wziąć ślub i zamieszkać ze sobą tworzą rodzinę. Założenie swojej własnej rodziny, czyli jak niektórzy twierdzy najmniejszej komórki społeczeństwa, jest stosunkowo łatwe, problem zaczyna się dopiero kiedy chcemy założyć szczęśliwą rodzinę. Określenie szczęśliwa dla każdego oznacza coś innego, jednak i tak większość wymieni podstawowe cechy, a więc żeby się kochała, wspierała się na wzajem i się szanowała. Rodziny zakładane z prawdziwej i szczerej miłości, gdy ludzie wiążą się ze sobą z chęci bycia razem, są o wiele szczęśliwsze od tych zakładanych nijako z przymusu. Kilkanaście procent małżeństw jest zawieranych, tylko dlatego, że para spodziewa się dziecka i presja społeczeństwa, aby nie wychowywało się ono w rodzinie bez ślubu jest na tyle duża, że zazwyczaj do niego dochodzi. Tylko z założenia tak jest lepiej, lwia część takich związków rozpada się po kilku latach, a dziecko nie czuje prawdziwego ciepła rodzinnego, ponieważ oboje rodzice nie są szczęśliwi ze sobą. Patologia najczęściej spotykana jest w rodzinach zakładanych po wpadce, gdzie brakuje najważniejszej rzeczy, czyli miłości. Lepsze już okazywały się związki zawierane w średniowieczu, czy do dzisiaj w wielu krajach dalekiego wschodu, które były aranżowane przez rodzinę, a śluby brane z rozsądku a nie miłości.